De zenuw tussen de ribben kan door verschillende oorzaken beschadigd of geïrriteerd raken. Bij een operatie aan de borstkas, gordelroos in het borstgebied (zie folder gordelroos), een ontsteking van de ruggengraatzenuw, een tumor in het borst/ribbengebied  of een hernia in de borstwervels. Een hernia op deze hoogte maar komt zelden voor.

De pijnklachten kunnen hevig, schietend en scherp zijn en bevinden zich in het gebied van de tussenribzenuw. De pijn begint aan de rugzijde en gaat naar de borst/buikzijde of omgekeerd, maar in een smalle baan in het verloop van de zenuw en vaak eenzijdig. In liggende houding is de pijn vaak minder en in zittende houding ( door meer druk op de ribben en zenuwen) erger.

Bij gordelroos of een tumor is de pijn niet houdingsafhankelijk.

De aard van de pijn en het verloop van de huidige klacht wordt volledig uitgevraagd. Bij chronische pijn wordt er een inschatting gemaakt van de lichamelijke en psychologische factoren die de pijn helpen in stand houden.

Lichamelijk onderzoek omvat onderzoek van de pijnlijke zone, actief en passief bewegingsonderzoek en neurologisch onderzoek.

In sommige gevallen is aanvullend onderzoek nodig, echter vaak zijn deze onderzoeken al eerder verricht (bijvoorbeeld onmiddellijk na het auto-ongeval).

Er kan beeldvorming aangevraagd worden om te beoordelen of de pijn toch niet afkomstig is van een andere onderliggende oorzaak zoals slijtage van de nek. CT-scans en MRI-scans kunnen meer informatie geven over eventuele schade in de zachte weefsels van de nek.

Bij pijn vanuit de tussenribzenuw kunnen middelen tegen zenuwpijn of lokale cremes helpen om de pijnklachten te verminderen. Zo kunnen we pregabaline, gabapentine en amitryptilline als pillen en lidocaïne en capsaïcine als crèmes voorschrijven. Morfine-achtigen daarentegen zijn minder effectief en hebben de kans op afhankelijkheid.

Naast pijnmedicatie kan TENS therapie worden voorgeschreven. TENS staat voor Transcutane Elektrische Neuro Stimulatie. Bij deze behandeling wordt via elektrode pleisters zwakke elektrische stroompjes toegediend om de pijn te verminderen.

In sommige gevallen van ernstige pijn kan een invasieve behandeling (Epidurale injectie of een Zenuwwortelblokkade) een verbetering van de klachten geven.

Als het vermoeden bestaat dat de pijn naast lichamelijke klachten ook andere, niet-lichamelijke klachten veroorzaakt kunnen psycholoog, psychosomatisch fysiotherapeut en revalidatiearts om hulp worden gevraagd. Het biopsychosociale pijnmodel zal dan met u worden besproken.

Het kan dus voorkomen dat uw klachten gecombineerd behandeld worden door meerdere specialismen.